Atanapotininja

Ze wist niet in welke positie ze was… stel je voor… wist niet in welke positie… staand… zittend… maar de hersenen waren-… wat? … knielend… ja … staand… zittend… knielend… maar de hersenen waren nog- wat? … liggend? … ja … ofwel staand .. of zittend… of knielend … of liggend… of wandelend of lopend of starend of kruipend of knipperend of springend … maar de hersenen waren nog… nog… op een manier… voor haar was de eerste gedachte… of lang erna…

Atanapotininja is een dramaproject van Julie Kurris waarin zij op zoek gaat naar de spanning tussen vrijheid en structuur. Hoe kunnen we een vrijheid binnen een structuur vinden en hoe kunnen we omgaan met dat verlangen? Deze contradictie stuwde haar naar Atanapotininja, godin van de wijsheid maar zoekende naar het moederlijke, het kinderlijke, het eenvoudig menselijke. De toeschouwer wordt de voyeur van haar doen en laten. Op een afstand en van dichtbij.

Dit onderzoek vertrok bij het boek Narziss en Goldmund van Hermann Hesse, dreef haar naar ‘Not I’ van Samuel Beckett om vervolgens een eigen taal te creëren.Ze wist niet in welke positie ze was… stel je voor… wist niet in welke positie… staand… zittend… maar de hersenen waren-… wat? … knielend… ja … staand… zittend… knielend… maar de hersenen waren nog- wat? … liggend? … ja … ofwel staand .. of zittend… of knielend … of liggend… of wandelend of lopend of starend of kruipend of knipperend of springend … maar de hersenen waren nog… nog… op een manier… voor haar was de eerste gedachte… of lang erna…

Atanapotininja is een dramaproject van Julie Kurris waarin zij op zoek gaat naar de spanning tussen vrijheid en structuur. Hoe kunnen we een vrijheid binnen een structuur vinden en hoe kunnen we omgaan met dat verlangen? Deze contradictie stuwde haar naar Atanapotininja, godin van de wijsheid maar zoekende naar het moederlijke, het kinderlijke, het eenvoudig menselijke. De toeschouwer wordt de voyeur van haar doen en laten. Op een afstand en van dichtbij.

Dit onderzoek vertrok bij het boek Narziss en Goldmund van Hermann Hesse, dreef haar naar ‘Not I’ van Samuel Beckett om vervolgens een eigen taal te creëren.