Het voorgeborchte

Het voorgeborchte is de eerste voorstelling van Compagnie de Kolifokkers. Compagnie de Kolifokkers zijn Anna Carlier, Eleonore Van Godtsenhoven, Femke Platteau, Indra De Bruyn, Leontien Allemeersch, Loes Swaenepoel en Louise Bergez. Het voorgeborchte is de voorstudie van de masterproef van Indra De Bruyn en Anna Carlier. De voorstudie wordt gespeeld onder de verse compagnie de Kolifokkers. De voorstudie bestaat uit vijf monologen en is een locatieproject met een beperkt aantal toeschouwers.

Vijf vrouwen worden in quarantaine geplaatst vooraleer ze per boot worden verscheept naar de plek waar iedereen van hun soort terecht komt: het Impulsieveneiland. In hun cel waken drie wachters.

“Ik heb nog nooit zo’n smal gangetje gezien.
Dat nergens toe leidt bovendien.
Behalve tot drie mensen op een stoel.
Die niets doen dan zitten.
Is dat jullie taak?
Zorgen dat hier niets gebeurt?
Of is dit een wachtkamer?
Waarop wachten jullie?
Er lijkt niet veel te gaan gebeuren.
Het is toch vreemd.
Of, ja… ge zit voor een deur?
Bevindt zich iets daarachter?
Waarom bewaakt ge hem?
Zit er een gevaar?
Of iets waar iedereen jaloers op is?
Iets dat ik niet mag zien, misschien?
Dan weet ge toch,
dat ik nu zin krijg om te kijken?
Of weet ge niet,
wat ge bewaakt?
En zit ge vast omdat ze u iets hebben wijsgemaakt?”Het voorgeborchte is de eerste voorstelling van Compagnie de Kolifokkers. Compagnie de Kolifokkers zijn Anna Carlier, Eleonore Van Godtsenhoven, Femke Platteau, Indra De Bruyn, Leontien Allemeersch, Loes Swaenepoel en Louise Bergez. Het voorgeborchte is de voorstudie van de masterproef van Indra De Bruyn en Anna Carlier. De voorstudie wordt gespeeld onder de verse compagnie de Kolifokkers. De voorstudie bestaat uit vijf monologen en is een locatieproject met een beperkt aantal toeschouwers.

Vijf vrouwen worden in quarantaine geplaatst vooraleer ze per boot worden verscheept naar de plek waar iedereen van hun soort terecht komt: het Impulsieveneiland. In hun cel waken drie wachters.

“Ik heb nog nooit zo’n smal gangetje gezien.
Dat nergens toe leidt bovendien.
Behalve tot drie mensen op een stoel.
Die niets doen dan zitten.
Is dat jullie taak?
Zorgen dat hier niets gebeurt?
Of is dit een wachtkamer?
Waarop wachten jullie?
Er lijkt niet veel te gaan gebeuren.
Het is toch vreemd.
Of, ja… ge zit voor een deur?
Bevindt zich iets daarachter?
Waarom bewaakt ge hem?
Zit er een gevaar?
Of iets waar iedereen jaloers op is?
Iets dat ik niet mag zien, misschien?
Dan weet ge toch,
dat ik nu zin krijg om te kijken?
Of weet ge niet,
wat ge bewaakt?
En zit ge vast omdat ze u iets hebben wijsgemaakt?”