wo
13.12
20:00
wo
13.12
20:00

Pornografie

dramaproject van Anna Franziska Jäger en Joeri Happel

Campus Bijloke - Drama Studio 2 Jozef Kluyskensstraat 2 Gent

“It’s no use going back to yesterday, because I was a different person then.”

(Lewis Carroll, Alice in Wonderland)

In Pornografie halen Joeri Happel en Anna Franziska Jäger een voorstel(ling) terug dat/die ze een half jaar eerder in hun tweede jaar Bachelor maakten. Ze stellen een aantal dingen vast: Beiden herinneren ze zich de voorstelling anders. Ze blijken elkaar maar al te vaak tot vorm en tekens te reduceren. (Er mag gezegd worden dat ze elkaar nog steeds amper begrijpen.)

Ze vertrokken vanuit verschillende soorten bronnen zoals Pornografie van Witold Gombrowicz, Bouwmeester Solness van Henrik Ibsen, filmfragmenten uit Before Sunrise van Richard Linklater en de documentaire D’amore se vive van Silvano Agosti.

Pornografie is een aarzelende fabel van de onschuld. Het speelveld ontvouwt zich in twee dimensies: het vlakke geprojecteerde beeld staat tegenover de ruimtelijkheid van de scène. Het is een beeldendans met de camera als spil. Hoe leidt de blik ons? Wat zien we en wat zien we niet? Pornografie onderzoekt de blik die perverteert, die objectiveert. Hoe verhoudt het medium van film zich tegenover het fysieke van de scène, het scherm lijkt te overheersen? de voorstelling onderzoekt de Heilige zucht naar oprechtheid in zowel film als op de vloer. Het gaat over het dwangmatig verlangen naar jeugd en schoonheid. Het is een Toost op het masker, het scherm, de schaduw; die ons steeds weer de bevestiging van ons bestaan schenkt.

“Elke vorm van kunst die het lichaam celebreert als enige nog authentieke werkelijkheid is voortaan een alibi geworden voor de knechting van het lichaam.” (Pier Paolo Pasolini)

Op 13 december tonen Anna F. en Joeri J. zich in hun puurste onschuld en intimiteit. Laat u verleiden door hun zilveren schijnsels, treed binnen in uw duisternis. In hun voorstel(ling) ontmaskeren ze valsheid en verzadigen ze de wensen van de blik, als apen die grimassen trekken in de leegte.

Uit een fabel genaamd Pornografie:
Tussen het bloeiend onkruid huppelen een meisje en een haas.
Ze spelen, de hele tijd, met sterren in hun ogen.
Ze spelen onnozel, verliefd, ondeugend. 
Ze spelen zo lang, van zonsopgang tot ondergang,
totdat de grens tussen spel en zijn niet te onderscheiden lijkt.
Plots lachen ze om hun onnozele, ondeugende verliefdheid
en verdwijnen achter de heuvel …
Om daarna nog beter te spelen.“It’s no use going back to yesterday, because I was a different person then.”

(Lewis Carroll, Alice in Wonderland)

In Pornografie halen Joeri Happel en Anna Franziska Jäger een voorstel(ling) terug dat/die ze een half jaar eerder in hun tweede jaar Bachelor maakten. Ze stellen een aantal dingen vast: Beiden herinneren ze zich de voorstelling anders. Ze blijken elkaar maar al te vaak tot vorm en tekens te reduceren. (Er mag gezegd worden dat ze elkaar nog steeds amper begrijpen.)

Ze vertrokken vanuit verschillende soorten bronnen zoals Pornografie van Witold Gombrowicz, Bouwmeester Solness van Henrik Ibsen, filmfragmenten uit Before Sunrise van Richard Linklater en de documentaire D’amore se vive van Silvano Agosti.

Pornografie is een aarzelende fabel van de onschuld. Het speelveld ontvouwt zich in twee dimensies: het vlakke geprojecteerde beeld staat tegenover de ruimtelijkheid van de scène. Het is een beeldendans met de camera als spil. Hoe leidt de blik ons? Wat zien we en wat zien we niet? Pornografie onderzoekt de blik die perverteert, die objectiveert. Hoe verhoudt het medium van film zich tegenover het fysieke van de scène, het scherm lijkt te overheersen? de voorstelling onderzoekt de Heilige zucht naar oprechtheid in zowel film als op de vloer. Het gaat over het dwangmatig verlangen naar jeugd en schoonheid. Het is een Toost op het masker, het scherm, de schaduw; die ons steeds weer de bevestiging van ons bestaan schenkt.

“Elke vorm van kunst die het lichaam celebreert als enige nog authentieke werkelijkheid is voortaan een alibi geworden voor de knechting van het lichaam.” (Pier Paolo Pasolini)

Op 13 december tonen Anna F. en Joeri J. zich in hun puurste onschuld en intimiteit. Laat u verleiden door hun zilveren schijnsels, treed binnen in uw duisternis. In hun voorstel(ling) ontmaskeren ze valsheid en verzadigen ze de wensen van de blik, als apen die grimassen trekken in de leegte.

Uit een fabel genaamd Pornografie:
Tussen het bloeiend onkruid huppelen een meisje en een haas.
Ze spelen, de hele tijd, met sterren in hun ogen.
Ze spelen onnozel, verliefd, ondeugend. 
Ze spelen zo lang, van zonsopgang tot ondergang,
totdat de grens tussen spel en zijn niet te onderscheiden lijkt.
Plots lachen ze om hun onnozele, ondeugende verliefdheid
en verdwijnen achter de heuvel …
Om daarna nog beter te spelen.


Spel en creatie: Anna Franziska Jäger en Joeri Happel

Met dank aan: Gregory Abels, Fabrice Delecluse, Kuno Bakker, Wannes Gyselinck, Bob Mees, KASKFilm en de Kunsttoren
KASK
DRAMA